Tto assemble a story (1)

Hallo, lieve lezers wij Judith en ik ( Marije ) zijn samen begonnen aan een avontuur van samen een verhaal op bouwen. Lezers van Judith haar blog zullen mij vast nog niet kennen. En lezers die dit lezen op mijn blog zullen waarschijnlijk Judith nog niet kennen. Maar weest u maar niet bang. U zult ons beter gaan leren kennen omdat wij samen aan een bouwproces gaan beginnen. Een verhaal die steeds in delen zal gaan verschijnen op Judith haar blog maar ook op het mijne. Ongeveer 200 woorden de ene keer geschreven door Judith en de andere keer door mijzelf. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het een leuk verhaal wordt van 2 unieke schrijfsters die iets gemeen hebben namelijk schrijven. Schrijven aan een 1 nieuw uniek verhaal van 2 meiden met ieder een ander schrijfstijl. Ik heb de intro met veel plezier geschreven en wij hopen dan ook dat jullie het met even veel plezier zullen gaan lezen als wij het gaan schrijven. Het is heel goed mogelijk dat een verhaal nog niet afgerond is als 1 van ons het getypt heeft. Dan schrijft de ander hier vervolgens op door en zo krijg je bijzondere overgangen in het verhaal en dit leek ons nu juist zo leuk aan dit bouwproject. Nogmaals veel plezier met lezen! liefs van Judith en Marije.

Een bouwproject. Normaal gesproken heb je dan een projectleider, werkers, een plan, een eindbestemming, normaal gesproken zijn er richtlijnen. Wij hebben niks en toch hebben we alles. Ik ben een fictief personage, dat weet jij net zo goed als ik en toch ben ik levend, omdat ik besta uit woorden gevormd door een mens van vlees en bloed en heel veel gedachtes. Namens mijn bedenker spreek ik met jullie en met Marije, nou ja, met haar personage, haar creatie. Dat is het plan, dat is ons niets en ons alles, dat is ons zogenaamde bouwproject. Marije, zou ik je wat mogen vragen? Ik ben namelijk nogal op zoek, een beetje obsessief zelfs, maar ik zoek alleen, wat saai is en bovendien behoorlijk moeilijk. Dus misschien kun jij me helpen, misschien kun jij me helpen zoeken naar richtlijnen en dan zoek ik en vertel ik ze ook weer, aan jou, aan iedereen. Goed plan? Laten we beginnen met de liefde. Ik houd van de liefde, maar de richtlijnen ben ik kwijt en het plan al helemaal! Als jij die nou zoekt en aan mij doorgeeft, dan zal ik voor jou weer oplossingen op je vragen zoeken en op deze manier zoeken en vinden we samen de eindbestemming van alles wat we ooit wilden weten.

Lieve, Judith liefde is onaantastbaar het is dus niet mogelijk je hier zomaar een antwoord op te geven. Want als hier iemand opzoek is naar het antwoord dan ben ik het wel. Ik zou je zo graag de gebruiksaanwijzing willen geven maar ik heb hem niet. Ik ben van mening pas als je opzoek gaat zul je de gebruiksaanwijzing vinden en zelfs dan zul je hem weer kwijt raken. Waarom? het is namelijk zo dat als je het zomaar roekeloos vind kan het alleen maar tegen vallen. Ik ben dus bang dat ik je echt geen advies geven kan. Omdat we beide mensen van rond dezelfde leeftijd zijn. Dat is waarom ik heb besloten het te vragen aan mijn oudere ik. Zie het als een interview met mijzelf met Marije uit een tijd die er nog niet is en waarvan ik ook niet weet of die er ooit komen zal. Het is namelijk een tijd waar ik al zolang naar verlang. Dat het soms wel is lijkt als of hij nooit komen zal. Mijn oudere ik verwacht namelijk ook een prins op het witte paard. Maar mijn oudere ik wil maar niet zeggen wanneer dit moment aanbreken zal. Ik vraag aan haar maar waarom dan niet waarom mag ik mijn geluk niet zo op een bordje voor geschoteld krijgen? Omdat dit beter is voor je ontwikkeling antwoord ze. Ik word zelfs een beetje boos en zeg tegen haar maar ik moet het weten ik ben zo obsessief opzoek netzo als zoveel leeftijdsgenoten. Ze antwoord ''geduld is een schone zaak'' en loopt weg. Weg over het prachtige bospad langs de bomen met lentebloesem. Ik voel de wind door mijn haren en ik bedenk mij opeens. De tijd zal komen de tijd zal komen.... Judith wat ik mij nu al heel mijn leven afvraag waarom waarom zijn mensen soms zo bot en ruw? Zo kortaf? Ik snap het namelijk echt niet in elke dag zit toch wel iets moois? Ook ik heb wel is een slechte dag of er even geen zin meer in maar zelfs dan kan ik maar moeilijk begrijpen waarom?

Blog van Judith:

http://judithabellabimba.webnode.nl/archive/news/