26 maart 1997
Volgens mij waaide het en scheen de zon maar 1 ding is zeker het was een prachtige bijna lente dag.
Dit kon ik voelen ik was immers nog geen 5 cm van het leven verwijderd.
Op deze bijna lente dag kreeg ik een prachtig werkelijk prachtig cadeau.
26 maart 1997 19:00 kreeg ik het leven cadeau!
Een mooier cadeau had ik mij nooit kunnen wensen.
Inmiddels ben ik alweer 17 jaar dol gelukkig met mijn cadeau.
Ik heb in deze 17 jaren het leven leren kennen.
Maar leren kennen is een groot woord en een grote ontwikkeling.
Daar had ik hulp bij nodig dat kon ik nog niet alleen.
En met alle liefde kreeg ik deze hulp van mijn lieve mama.
Ik heb deze hulp steeds minder nodig.
Maar samen met deze ontwikkeling komt iets anders heel mooi samen.
Ik ga namelijk steeds meer op deze bijzonder vrouw lijken.
Mensen zeggen vaak tegen mij goh meid! wat lijk jij op je moeder!
Mijn reactie is dan altijd standaard dat zie ik als een enorm compliment, dankjewel!
Ik wilde graag is een selectie jeugdfoto's van mij achter elkaar zetten.
Gewoon omdat ik het leuk vind om is te doen.
En om te kijken hoe ik ben veranderd :)
Dus daarom vandaag een selectie foto's van mijn jongere ik tot nu.
Kijken jullie mee?:)
Het was maart 1997 en daar was ik dan opeens.
Het was maart 1997 en daar was ik dan opeens.
Ik weet nog goed dat ik ooit is een keer iets voor mijzelf geschreven had.
En dit ging over de kansen van mensen.
Ik had het geluk hier in het rustige boeren en kaas klompen landje geboren te worden.
Zo heerlijk veilig.
Veiligheid dat is wat deze foto bij mij oproept.
Een meisje van onderzoeken.
Ja dat ben ik altijd al geweest.
Zo zie je hier dat het kerst is.
We hebben waarschijnlijk net de boom neergezet en de eerst dingen erin gehangen.
Marije denkt dan niet laat ik dit is in de boom hangen wel nee! ben je gek
Marije buigt eerst het haakje goed krom zodat de kerstbal er nooit uit zal gaan vallen.
Benieuwd of die bal ooit nog bevrijd is.... ;)
En we worden steeds ietsjes ouder het gezin wordt ook steeds ietsjes groter deze stoere bink naast mij hierboven dat is mijn broertjelief Joris.
Overgins een leuk detail die beer heb ik nog steeds
Alleen is die inmiddels wat verkleurt hihi
En de foto daarnaast zien jullie mijn mamsie.
En weetje wat nu het grappige is ik ben er ook.
Nu zie ik u denken waar dan?
Ik zal het toegeven ik zit daar verstopt tussen mama haar vest ziet u wel?:)
Ik heb besloten dit tot een maandelijkse serie te maken.
Iedere maand een fase.
Dit was mijn eerste deel!
Veel liefs
Marije
Geen opmerkingen:
Een reactie posten