zaterdag 26 april 2014

To assemble a story (3)

Hallo, lieve lezers wij Judith en ik ( Marije ) zijn samen begonnen aan een avontuur van samen een verhaal op bouwen. Lezers van Judith haar blog zullen mij vast nog niet kennen. En lezers die dit lezen op mijn blog zullen waarschijnlijk Judith nog niet kennen. Maar weest u maar niet bang. U zult ons beter gaan leren kennen omdat wij samen aan een bouwproces gaan beginnen. Een verhaal die steeds in delen zal gaan verschijnen op Judith haar blog maar ook op het mijne. Ongeveer 200 woorden de ene keer geschreven door Judith en de andere keer door mijzelf. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het een leuk verhaal wordt van 2 unieke schrijfsters die iets gemeen hebben namelijk schrijven. Schrijven aan een 1 nieuw uniek verhaal van 2 meiden met ieder een ander schrijfstijl. Ik heb de intro met veel plezier geschreven en wij hopen dan ook dat jullie het met even veel plezier zullen gaan lezen als wij het gaan schrijven. Het is heel goed mogelijk dat een verhaal nog niet afgerond is als 1 van ons het getypt heeft. Dan schrijft de ander hier vervolgens op door en zo krijg je bijzondere overgangen in het verhaal en dit leek ons nu juist zo leuk aan dit bouwproject. Nogmaals veel plezier met lezen! liefs van Judith en Marije.

Een bouwproject. Normaal gesproken heb je dan een projectleider, werkers, een plan, een eindbestemming, normaal gesproken zijn er richtlijnen. Wij hebben niks en toch hebben we alles. Ik ben een fictief personage, dat weet jij net zo goed als ik en toch ben ik levend, omdat ik besta uit woorden gevormd door een mens van vlees en bloed en heel veel gedachtes. Namens mijn bedenker spreek ik met jullie en met Marije, nou ja, met haar personage, haar creatie. Dat is het plan, dat is ons niets en ons alles, dat is ons zogenaamde bouwproject. Marije, zou ik je wat mogen vragen? Ik ben namelijk nogal op zoek, een beetje obsessief zelfs, maar ik zoek alleen, wat saai is en bovendien behoorlijk moeilijk. Dus misschien kun jij me helpen, misschien kun jij me helpen zoeken naar richtlijnen en dan zoek ik en vertel ik ze ook weer, aan jou, aan iedereen. Goed plan? Laten we beginnen met de liefde. Ik houd van de liefde, maar de richtlijnen ben ik kwijt en het plan al helemaal! Als jij die nou zoekt en aan mij doorgeeft, dan zal ik voor jou weer oplossingen op je vragen zoeken en op deze manier zoeken en vinden we samen de eindbestemming van alles wat we ooit wilden weten.

Lieve, Judith liefde is onaantastbaar het is dus niet mogelijk je hier zomaar een antwoord op te geven. Want als hier iemand opzoek is naar het antwoord dan ben ik het wel. Ik zou je zo graag de gebruiksaanwijzing willen geven maar ik heb hem niet. Ik ben van mening pas als je opzoek gaat zul je de gebruiksaanwijzing vinden en zelfs dan zul je hem weer kwijt raken. Waarom? het is namelijk zo dat als je het zomaar roekeloos vind kan het alleen maar tegen vallen. Ik ben dus bang dat ik je echt geen advies geven kan. Omdat we beide mensen van rond dezelfde leeftijd zijn. Dat is waarom ik heb besloten het te vragen aan mijn oudere ik. Zie het als een interview met mijzelf met Marije uit een tijd die er nog niet is en waarvan ik ook niet weet of die er ooit komen zal. Het is namelijk een tijd waar ik al zolang naar verlang. Dat het soms wel is lijkt als of hij nooit komen zal. Mijn oudere ik verwacht namelijk ook een prins op het witte paard. Maar mijn oudere ik wil maar niet zeggen wanneer dit moment aanbreken zal. Ik vraag aan haar maar waarom dan niet waarom mag ik mijn geluk niet zo op een bordje voor geschoteld krijgen? Omdat dit beter is voor je ontwikkeling antwoord ze. Ik word zelfs een beetje boos en zeg tegen haar maar ik moet het weten ik ben zo obsessief opzoek netzo als zoveel leeftijdsgenoten. Ze antwoord ''geduld is een schone zaak'' en loopt weg. Weg over het prachtige bospad langs de bomen met lentebloesem. Ik voel de wind door mijn haren en ik bedenk mij opeens. De tijd zal komen de tijd zal komen.... Judith wat ik mij nu al heel mijn leven afvraag waarom waarom zijn mensen soms zo bot en ruw? Zo kortaf? Ik snap het namelijk echt niet in elke dag zit toch wel iets moois? Ook ik heb wel is een slechte dag of er even geen zin meer in maar zelfs dan kan ik maar moeilijk begrijpen waarom?

Groter had de overgang van het vorige onderwerp naar het huidige niet kunnen zijn, Marije. En misschien vind je het jammer, misschien ook niet, maar mijn antwoord is eigenlijk heel kort, woede en nijd zit in ons mensen, net zoals het hevige verlangen om geliefd te zijn, om goed te zijn, net zoals dat zit dit in ons bloed. We kunnen gewoon weg niet zonder. Maar dit is geen excuus, vind ik. Dit betekent zeker niet dat we nu per direct met elkaar in oorlog moeten gaan, gewoon omdat het 'in ons zit'. Nee, we moeten zorgen dat de haat en de botheid van de mens zo klein mogelijk is, maar het helemaal verbannen, dat kunnen we nooit. Goed, nu is het weer mijn beurt om een vraag te stellen en dat is voor mij deze keer: waarom heeft een deel van mij zo een groot verlangen om te reizen? Ik hoor het graag van je en tot snel! Hi judith! Het verlangen van reizen! Het verlangen van er even uit willen stappen je biezen te pakken en er op uit te trekken. Je wilt de wereld zien! Jij wilt de wereld zien en jezelf ontdekken! Dat is mijn definitie van reizen! Je ontdekt niet alleen een ander wereld deel maar je ontdekt ook jezelf. Wie wilt zichzelf nu niet leren kennen? En zo op deze manier aan de dagelijkse sleur te ontsnappen? De sfeer van opstaan, eten, naar school, weer thuis van school, eten huiswerk maken en dan weer slapen. Dat is het de hele dag dag in dag uit. Bij mij neemt de liefde voor reizen toe als ik het druk heb en eigenlijk aan de dagelijkse verplichtingen wil ontsnappen. Ken jij het verhaal van de jongen en de rugzak? Er was eens een jongen zo dromerig en vol verlangens! Hij zat in havo 5 en het enige waar hij aan denken kon was naar welk werelddeel hij zou gaan als hij eindelijk 18 jaar was! Hij werd dit jaar 18 het jaar van zijn eindexamen! Hij wilde hoe dan ook slagen! Hij wilde hoe dan ook gaan reizen dat stond vast! Hij stond op het was 23 mei en het was alles of niets vandaag was de laatste dag van zijn eindexamen! Hij werd rustig wakker hij lag nog 10 minuten in zijn bed om bij te komen van de zware nacht omdat hij alleen maar had liggen draaien! Hij keek op de klok en zag 9:30 SHIT! zijn wiskunde examen waar hij zo hard voor geleerd had! Nee dit meen je niet! Hij snelde naar school maar het was al te laat zijn wiskunde toets en zijn wereldreis zo aan zijn neus voorbij gevolgen! De sleur had hem te pakken gekregen! De sleur van opstaan huiswerk maken en weer naar bed gaan. De sleur heeft hem al die tijd zo verward. Dat hij zich de hele tijd alleen maar zorgen heeft gemaakt over deze sleur! En hoe dan ook vast zette dat hij ging reizen! Het zorgen maken en het dromen naar iets wat er dan eindelijk bijna was is hem fataal geworden. Waarom denk je dat een deel in deze jongen geschreeuwd om te willen reizen ? Hij wil los! Hij wil los uit deze dagelijkse sfeer. Hij heeft zijn havo dan misschien wel niet gehaald. Maar hij heeft nu wel geleerd dat als je iets heel heel graag wilt iets altijd nog kan mislukken. Wat leren wij hieruit zie ik je nu denken? Nou dat je alles de tijd moet geven. Je moet het misschien even loslaten. Het gevoel van bijna obsessief willen gaan reizen is nooit verkeerd! Maar ik ben van mening als je dit even kort probeert los te laten bereik je veel en veel meer dan dan je er de hele tijd met je neus op blijft zitten! Zo nou! dit was een veel langer bericht dan de bedoeling was daarom sluit in het verhaal kort af met een vraag voor jou! Zou jij nu is een sprookje willen herschrijven? Zou jij nu is voor mij de ware levenslessen uit een sprookje kunnen halen? En deze zo te verwerken dat je een sprookje krijgt die past in deze tijd? Ik wens je heel veel succes met deze opdracht.  veel liefs van Marije.

Hoi Marije,
Een sprookje. Dat is moeilijk, want sprookjes ontstaan vaak langzaam en worden niet in een keer door iemand bedacht, maar ik zal de uitdaging voor je aangaan.
Ze was mooi, slim en heel erg bijdehand, want dat zijn alle prinsessen. Natuurlijk had ze een prins aan haar zijde, zo een echt charmeur en een knappe ook. Zo een jongen, die als je hem ook maar een keer vaag had gezien, je hem niet snel zou vergeten. En natuurlijk had ze vriendinnen, meer dan je op 2 handend zou kunnen tellen, dat klinkt misschien een beetje weinig, tien mensen met wie je af en toe afspreekt, maar deze tien mensen waren echte vriendinnen. Ze had lol met haar, iedere keer dat ze elkaar zagen en haar familie, die was oh zo goed. Maar de prinses keek nooit naar de pracht, alleen maar naar anderen. Alles wat andere hadden wilde ze en nooit had ze door dat iedereen haar wilde zijn. Gewoon, omdat ze daar niet voor leefde. Dus prinsessen, kijk af en toe even in de spiegel en zie wat je heb.
Mijn opdracht aan jou is, schrijf een levensles, die ik kan gebruiken als ik verdwaald ben en niks bij me heb om de weg te vinden (dit mag je opvatten hoe je het zelf wilt)

Hoi Judith! Nou je hebt me goed terug gepakt dit was ook geen gemakkelijk opdracht maar gelijk heb je we mogen elkaar wel is een beetje uitdagen vind je ook niet?:)
Een levensles vind ik een pittige opdracht omdat dit een les is die zomaar uit het niets op iemands zijn pad verschijnt, met maar 1 doel 'dat je er van leert'. Maar wanneer krijgen mensen een levensles op hun pad? Juist als ze de weg even kwijt zijn. Dit kun je op 2 manieren interpreteren. 1. de weg kwijt zijn van niet meer weten waar je heen moet met alles. Of letterlijk de weg kwijt zijn dus dat je verdwaald bent. Als je verdwaald bent dan is je enige hoop dat je de weg weer terug zult vinden. En aangezien ik je niet een oplossing mag geven zoals kijk op een kaart. Heb ik 1 duidelijke tip voor je! Vraag aan de eerste de beste persoon die je tegen komt kunt u me helpen? Er zullen mensen zijn die je de verkeerde kant opsturen maar ook mensen die je een duwtje in de goede richting geven. Je moet uit eindelijk zelf de weg terug vinden zowel als je echt verdwaald bent maar ook als je even niet meer weet wat je moet met alles. De levensles luidt dus als volgt: Je zult altijd de weg terug vinden maar geloof erin. Geloof in jezelf en de mensen om je heen dan zul je de weg altijd terug vinden ook zonder kaart.
Ik ben erg nieuwsgierig en hou ervan om achter allerlei dingen te komen. 8 dingen die ik altijd al heb willen weten. Ja dat is jou opdracht noteer voor mij 8 dingen van het leven of wat dan ook wat ik altijd al heb willen weten ik laat je hier helemaal vrij in en heel veel succes! 

Veel liefs, Marije. Blog van Judith: http://judithabellabimba.webnode.nl/archive/news/

To assemble a story (2)

Hallo, lieve lezers wij Judith en ik ( Marije ) zijn samen begonnen aan een avontuur van samen een verhaal op bouwen. Lezers van Judith haar blog zullen mij vast nog niet kennen. En lezers die dit lezen op mijn blog zullen waarschijnlijk Judith nog niet kennen. Maar weest u maar niet bang. U zult ons beter gaan leren kennen omdat wij samen aan een bouwproces gaan beginnen. Een verhaal die steeds in delen zal gaan verschijnen op Judith haar blog maar ook op het mijne. Ongeveer 200 woorden de ene keer geschreven door Judith en de andere keer door mijzelf. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het een leuk verhaal wordt van 2 unieke schrijfsters die iets gemeen hebben namelijk schrijven. Schrijven aan een 1 nieuw uniek verhaal van 2 meiden met ieder een ander schrijfstijl. Ik heb de intro met veel plezier geschreven en wij hopen dan ook dat jullie het met even veel plezier zullen gaan lezen als wij het gaan schrijven. Het is heel goed mogelijk dat een verhaal nog niet afgerond is als 1 van ons het getypt heeft. Dan schrijft de ander hier vervolgens op door en zo krijg je bijzondere overgangen in het verhaal en dit leek ons nu juist zo leuk aan dit bouwproject. Nogmaals veel plezier met lezen! liefs van Judith en Marije.

Een bouwproject. Normaal gesproken heb je dan een projectleider, werkers, een plan, een eindbestemming, normaal gesproken zijn er richtlijnen. Wij hebben niks en toch hebben we alles. Ik ben een fictief personage, dat weet jij net zo goed als ik en toch ben ik levend, omdat ik besta uit woorden gevormd door een mens van vlees en bloed en heel veel gedachtes. Namens mijn bedenker spreek ik met jullie en met Marije, nou ja, met haar personage, haar creatie. Dat is het plan, dat is ons niets en ons alles, dat is ons zogenaamde bouwproject. Marije, zou ik je wat mogen vragen? Ik ben namelijk nogal op zoek, een beetje obsessief zelfs, maar ik zoek alleen, wat saai is en bovendien behoorlijk moeilijk. Dus misschien kun jij me helpen, misschien kun jij me helpen zoeken naar richtlijnen en dan zoek ik en vertel ik ze ook weer, aan jou, aan iedereen. Goed plan? Laten we beginnen met de liefde. Ik houd van de liefde, maar de richtlijnen ben ik kwijt en het plan al helemaal! Als jij die nou zoekt en aan mij doorgeeft, dan zal ik voor jou weer oplossingen op je vragen zoeken en op deze manier zoeken en vinden we samen de eindbestemming van alles wat we ooit wilden weten.

Lieve, Judith liefde is onaantastbaar het is dus niet mogelijk je hier zomaar een antwoord op te geven. Want als hier iemand opzoek is naar het antwoord dan ben ik het wel. Ik zou je zo graag de gebruiksaanwijzing willen geven maar ik heb hem niet. Ik ben van mening pas als je opzoek gaat zul je de gebruiksaanwijzing vinden en zelfs dan zul je hem weer kwijt raken. Waarom? het is namelijk zo dat als je het zomaar roekeloos vind kan het alleen maar tegen vallen. Ik ben dus bang dat ik je echt geen advies geven kan. Omdat we beide mensen van rond dezelfde leeftijd zijn. Dat is waarom ik heb besloten het te vragen aan mijn oudere ik. Zie het als een interview met mijzelf met Marije uit een tijd die er nog niet is en waarvan ik ook niet weet of die er ooit komen zal. Het is namelijk een tijd waar ik al zolang naar verlang. Dat het soms wel is lijkt als of hij nooit komen zal. Mijn oudere ik verwacht namelijk ook een prins op het witte paard. Maar mijn oudere ik wil maar niet zeggen wanneer dit moment aanbreken zal. Ik vraag aan haar maar waarom dan niet waarom mag ik mijn geluk niet zo op een bordje voor geschoteld krijgen? Omdat dit beter is voor je ontwikkeling antwoord ze. Ik word zelfs een beetje boos en zeg tegen haar maar ik moet het weten ik ben zo obsessief opzoek netzo als zoveel leeftijdsgenoten. Ze antwoord ''geduld is een schone zaak'' en loopt weg. Weg over het prachtige bospad langs de bomen met lentebloesem. Ik voel de wind door mijn haren en ik bedenk mij opeens. De tijd zal komen de tijd zal komen.... Judith wat ik mij nu al heel mijn leven afvraag waarom waarom zijn mensen soms zo bot en ruw? Zo kortaf? Ik snap het namelijk echt niet in elke dag zit toch wel iets moois? Ook ik heb wel is een slechte dag of er even geen zin meer in maar zelfs dan kan ik maar moeilijk begrijpen waarom?


Groter had de overgang van het vorige onderwerp naar het huidige niet kunnen zijn, Marije. En misschien vind je het jammer, misschien ook niet, maar mijn antwoord is eigenlijk heel kort, woede en nijd zit in ons mensen, net zoals het hevige verlangen om geliefd te zijn, om goed te zijn, net zoals dat zit dit in ons bloed. We kunnen gewoon weg niet zonder. Maar dit is geen excuus, vind ik. Dit betekent zeker niet dat we nu per direct met elkaar in oorlog moeten gaan, gewoon omdat het 'in ons zit'. Nee, we moeten zorgen dat de haat en de botheid van de mens zo klein mogelijk is, maar het helemaal verbannen, dat kunnen we nooit. Goed, nu is het weer mijn beurt om een vraag te stellen en dat is voor mij deze keer: waarom heeft een deel van mij zo een groot verlangen om te reizen? Ik hoor het graag van je en tot snel! Hi judith! Het verlangen van reizen! Het verlangen van er even uit willen stappen je biezen te pakken en er op uit te trekken. Je wilt de wereld zien! Jij wilt de wereld zien en jezelf ontdekken! Dat is mijn definitie van reizen! Je ontdekt niet alleen een ander wereld deel maar je ontdekt ook jezelf. Wie wilt zichzelf nu niet leren kennen? En zo op deze manier aan de dagelijkse sleur te ontsnappen? De sfeer van opstaan, eten, naar school, weer thuis van school, eten huiswerk maken en dan weer slapen. Dat is het de hele dag dag in dag uit. Bij mij neemt de liefde voor reizen toe als ik het druk heb en eigenlijk aan de dagelijkse verplichtingen wil ontsnappen. Ken jij het verhaal van de jongen en de rugzak? Er was eens een jongen zo dromerig en vol verlangens! Hij zat in havo 5 en het enige waar hij aan denken kon was naar welk werelddeel hij zou gaan als hij eindelijk 18 jaar was! Hij werd dit jaar 18 het jaar van zijn eindexamen! Hij wilde hoe dan ook slagen! Hij wilde hoe dan ook gaan reizen dat stond vast! Hij stond op het was 23 mei en het was alles of niets vandaag was de laatste dag van zijn eindexamen! Hij werd rustig wakker hij lag nog 10 minuten in zijn bed om bij te komen van de zware nacht omdat hij alleen maar had liggen draaien! Hij keek op de klok en zag 9:30 SHIT! zijn wiskunde examen waar hij zo hard voor geleerd had! Nee dit meen je niet! Hij snelde naar school maar het was al te laat zijn wiskunde toets en zijn wereldreis zo aan zijn neus voorbij gevolgen! De sleur had hem te pakken gekregen! De sleur van opstaan huiswerk maken en weer naar bed gaan. De sleur heeft hem al die tijd zo verward. Dat hij zich de hele tijd alleen maar zorgen heeft gemaakt over deze sleur! En hoe dan ook vast zette dat hij ging reizen! Het zorgen maken en het dromen naar iets wat er dan eindelijk bijna was is hem fataal geworden. Waarom denk je dat een deel in deze jongen geschreeuwd om te willen reizen ? Hij wil los! Hij wil los uit deze dagelijkse sfeer. Hij heeft zijn havo dan misschien wel niet gehaald. Maar hij heeft nu wel geleerd dat als je iets heel heel graag wilt iets altijd nog kan mislukken. Wat leren wij hieruit zie ik je nu denken? Nou dat je alles de tijd moet geven. Je moet het misschien even loslaten. Het gevoel van bijna obsessief willen gaan reizen is nooit verkeerd! Maar ik ben van mening als je dit even kort probeert los te laten bereik je veel en veel meer dan dan je er de hele tijd met je neus op blijft zitten! Zo nou! dit was een veel langer bericht dan de bedoeling was daarom sluit in het verhaal kort af met een vraag voor jou! Zou jij nu is een sprookje willen herschrijven? Zou jij nu is voor mij de ware levenslessen uit een sprookje kunnen halen? En deze zo te verwerken dat je een sprookje krijgt die past in deze tijd? Ik wens je heel veel succes met deze opdracht en veel liefs van Marije. Blog van Judith: http://judithabellabimba.webnode.nl/archive/news/

vrijdag 18 april 2014

Persoonlijke update: Even lekker kletsen...

Ik weet niet zo goed waarover ik wil schrijven maar 1 ding is zeker ik ga toch iets voor jullie schrijven. Daarom heb ik besloten is lekker met jullie te kletsen vandaag! Waar ik een leuk gesprek meestal mee begin is hoi hoe gaat het ermee? Nu kunnen jullie hier natuurlijk niet op antwoorden maar ik ga jullie wel vertellen hoe het met mij gaat. Met mij gaat het namelijk goed!
Ik geniet van het prachtige weer en van het leven. Het voelt alsof ik het leven aankan! Op het moment wanneer ik nu naar buiten kijk zie ik de zon! Die haar stralen laat vallen op het behang dat mijn moeder, ik en een vriendin alweer bijna 2 zomers geleden hebben opgehangen op een dag dat het eigenlijk geen weer was om te behangen. Ik kan mij herinneren dat het zelfs tegen de 30 graden was! Het leven gaat dus eigenlijk gewoon zijn gangetje. Ik heb heerlijk een lang weekend vrij en ik geniet van alles wat er om mij heen gebeurd! In ons toneelstuk ben ik net van rol gewisseld en dit is de beste keuze die ik sinds tijden gemaakt heb. Vorige week baalde ik nog en nu kan ik mijn geluk niet op met deze keuze. Waarom ik baalde vorige week en nu niet meer is omdat ik mij niet lekker voelde bij deze rol en dan ben ik van mening dat je er niet mee door moet en kan gaan! Door mijn groep is het onwijs lief opgevangen en begrepen wat ik enorm waardeer! Afgelopen week vooral hard tekst geleerd met een onwijs lieve vriendin die maar liefst 3 avonden van haar eigen tijd met mij tekst heeft gestampt zodat ik het afgelopen woensdag ook heerlijk kon gaan spelen! En wat heb ik genoten! Werkelijk ik genoot weer sinds lange tijd van theater. Niet dat ik er niet meer van genoot en er iedere keer weer tegen opzag als het woensdag avond was dat is echt onzin maar de rol gaf mij een opgesloten gevoel. Maar in deze nieuwe rol voelde ik mij weer heerlijk vrij gewoon weer lekker Marije. Met een scouting tenue en mijn haar in een iets te schuine staart een iets te drukke fanatieke Hermes gespeeld en wat vond ik het heerlijk!
Verder gaan mijn cijfers op school weer omhoog waar ik ook van geniet ik zit inmiddels al in havo 4 de tijd gaat sneller dan ooit! De dag dat ik mijn school voor het eerst in liep op de opendag was ik verwonderd van de sfeer die er in dit gebouw hing. Altijd was ik er van overtuigd geweest dat ik naar de school ging waar iedereen naartoe ging uit mijn klas na groep 8.. Maar eenmaal op de opendag van deze school geweest te zijn was het voor mij zeker hier wil ik naar toe de aankomende 5 jaar hier wil ik naar de havo gaan! En daar ging ik dan na de zomervakantie nieuwe school en het aller belangrijkst nieuwe vrienden proberen te maken!  Dit lukte al snel en ik kwam in een groepje van 5 meiden! Gezamelijk gingen we de schooljaren door tot nu in havo 4! inmiddels zit ik nog maar met 2 uit dit groepje in dezelfde klas maar met de andere 3 heb ik nog steeds leuk en goed contact mee in de pauze's en we lachen nog regelmatig met zijn allen met elkaar! Soms denk ik wel eens juist omdat we uit elkaar zijn gegaan is onze band misschien nog wel hechter geworden! Maar ook in havo 4 kwam ik in een hele nieuwe klas! Spannend vond ik dat na 3 jaar in dezelfde klas gezeten te hebben werden nu alle klassen door elkaar gehusseld! Daar kwam ik dan Marije van Aken in Klas h4b. Een klas waar ik me meer dan thuis in voel en een klas waar ik me heerlijk in kan redden en waarin het altijd gezellig is! Een goede klas vind ik van veel waarde omdat je nu eenmaal wel van Maandag tot Vrijdag met elkaar bent! Maar het belangrijkste van alles is nog wel dat mijn cijfers omhoog gaan ik zit toch uiteindelijk op de havo om te slagen en niet om te zakken! Ik ga ervoor de laatste periode is inmiddels alweer ingegaan en ik sta nu op overgaan en daar ben ik maar wat trots op ik werk er dan ook hard voor! Nog even en dan lekker zomervakantie en op naar havo 5 mijn eindexamen jaar wat gaat het snel allemaal vinden jullie ook niet? Ook heb ik het lezen weer herontdekt!Zoals ik de laatste tijd wel meer herontdek. Nooit vond ik echt de rust om de tijd te nemen voor een boek. Maar sinds vorige week lees ik het boek een Weeffout in onze sterren van John Green! Ook wel in de originele titel genaamd The fault in our stars! Het is werkelijk een prachtige en ontroerend boek als ik hem uit heb ga ik er denk ik een post aanbesteden zodat ik jullie kan overtuigen dat het zeker een boek is dat de moeite waard is om te lezen! Zoals het jullie wellicht al is opgevallen kan ik jullie veel leuke dingen vertellen omdat ik geniet! Ik ben gewoon gelukkig! Dat zeg ik maar niet de hard want alleen gelukkig zijn is natuurlijk ook niet goed! Dat besef ik ook en dat is ook niet menselijk maar toch ben ik het! Ik geniet van Gelukkig zijn! Hebben jullie het leuk? En genieten jullie ook zo van de kleine dingen des levens die zo groot worden omdat je een geluksgevoel ervaart en het zo meer gaat waarderen?

Veel liefs,

Marije





zaterdag 12 april 2014

Tto assemble a story (1)

Hallo, lieve lezers wij Judith en ik ( Marije ) zijn samen begonnen aan een avontuur van samen een verhaal op bouwen. Lezers van Judith haar blog zullen mij vast nog niet kennen. En lezers die dit lezen op mijn blog zullen waarschijnlijk Judith nog niet kennen. Maar weest u maar niet bang. U zult ons beter gaan leren kennen omdat wij samen aan een bouwproces gaan beginnen. Een verhaal die steeds in delen zal gaan verschijnen op Judith haar blog maar ook op het mijne. Ongeveer 200 woorden de ene keer geschreven door Judith en de andere keer door mijzelf. Uiteindelijk is het de bedoeling dat het een leuk verhaal wordt van 2 unieke schrijfsters die iets gemeen hebben namelijk schrijven. Schrijven aan een 1 nieuw uniek verhaal van 2 meiden met ieder een ander schrijfstijl. Ik heb de intro met veel plezier geschreven en wij hopen dan ook dat jullie het met even veel plezier zullen gaan lezen als wij het gaan schrijven. Het is heel goed mogelijk dat een verhaal nog niet afgerond is als 1 van ons het getypt heeft. Dan schrijft de ander hier vervolgens op door en zo krijg je bijzondere overgangen in het verhaal en dit leek ons nu juist zo leuk aan dit bouwproject. Nogmaals veel plezier met lezen! liefs van Judith en Marije.



Een bouwproject. Normaal gesproken heb je dan een projectleider, werkers, een plan, een eindbestemming, normaal gesproken zijn er richtlijnen. Wij hebben niks en toch hebben we alles. Ik ben een fictief personage, dat weet jij net zo goed als ik en toch ben ik levend, omdat ik besta uit woorden gevormd door een mens van vlees en bloed en heel veel gedachtes. Namens mijn bedenker spreek ik met jullie en met Marije, nou ja, met haar personage, haar creatie. Dat is het plan, dat is ons niets en ons alles, dat is ons zogenaamde bouwproject. Marije, zou ik je wat mogen vragen? Ik ben namelijk nogal op zoek, een beetje obsessief zelfs, maar ik zoek alleen, wat saai is en bovendien behoorlijk moeilijk. Dus misschien kun jij me helpen, misschien kun jij me helpen zoeken naar richtlijnen en dan zoek ik en vertel ik ze ook weer, aan jou, aan iedereen. Goed plan? Laten we beginnen met de liefde. Ik houd van de liefde, maar de richtlijnen ben ik kwijt en het plan al helemaal! Als jij die nou zoekt en aan mij doorgeeft, dan zal ik voor jou weer oplossingen op je vragen zoeken en op deze manier zoeken en vinden we samen de eindbestemming van alles wat we ooit wilden weten.


Lieve, Judith liefde is onaantastbaar het is dus niet mogelijk je hier zomaar een antwoord op te geven. Want als hier iemand opzoek is naar het antwoord dan ben ik het wel. Ik zou je zo graag de gebruiksaanwijzing willen geven maar ik heb hem niet. Ik ben van mening pas als je opzoek gaat zul je de gebruiksaanwijzing vinden en zelfs dan zul je hem weer kwijt raken. Waarom? het is namelijk zo dat als je het zomaar roekeloos vind kan het alleen maar tegen vallen. Ik ben dus bang dat ik je echt geen advies geven kan. Omdat we beide mensen van rond dezelfde leeftijd zijn. Dat is waarom ik heb besloten het te vragen aan mijn oudere ik. Zie het als een interview met mijzelf met Marije uit een tijd die er nog niet is en waarvan ik ook niet weet of die er ooit komen zal. Het is namelijk een tijd waar ik al zolang naar verlang. Dat het soms wel is lijkt als of hij nooit komen zal. Mijn oudere ik verwacht namelijk ook een prins op het witte paard. Maar mijn oudere ik wil maar niet zeggen wanneer dit moment aanbreken zal. Ik vraag aan haar maar waarom dan niet waarom mag ik mijn geluk niet zo op een bordje voor geschoteld krijgen? Omdat dit beter is voor je ontwikkeling antwoord ze. Ik word zelfs een beetje boos en zeg tegen haar maar ik moet het weten ik ben zo obsessief opzoek netzo als zoveel leeftijdsgenoten. Ze antwoord ''geduld is een schone zaak'' en loopt weg. Weg over het prachtige bospad langs de bomen met lentebloesem. Ik voel de wind door mijn haren en ik bedenk mij opeens. De tijd zal komen de tijd zal komen.... Judith wat ik mij nu al heel mijn leven afvraag waarom waarom zijn mensen soms zo bot en ruw? Zo kortaf? Ik snap het namelijk echt niet in elke dag zit toch wel iets moois? Ook ik heb wel is een slechte dag of er even geen zin meer in maar zelfs dan kan ik maar moeilijk begrijpen waarom?



Blog van Judith:

http://judithabellabimba.webnode.nl/archive/news/




Op 26 maart kreeg ik het leven cadeau!

26 maart 1997 

Volgens mij waaide het en scheen de zon maar 1 ding is zeker het was een prachtige bijna lente dag. 
Dit kon ik voelen ik was immers nog geen 5 cm van het leven verwijderd.
Op deze bijna lente dag kreeg ik een prachtig werkelijk prachtig cadeau.
26 maart 1997 19:00 kreeg ik het leven cadeau! 
Een mooier cadeau had ik mij nooit kunnen wensen. 
Inmiddels ben ik alweer 17 jaar dol gelukkig met mijn cadeau. 
Ik heb in deze 17 jaren het leven leren kennen. 
Maar leren kennen is een groot woord en een grote ontwikkeling. 
Daar had ik hulp bij nodig dat kon ik nog niet alleen. 
En met alle liefde kreeg ik deze hulp van mijn lieve mama. 
Ik heb deze hulp steeds minder nodig. 
Maar samen met deze ontwikkeling komt iets anders heel mooi samen.
Ik ga namelijk steeds meer op deze bijzonder vrouw lijken.
Mensen zeggen vaak tegen mij goh meid! wat lijk jij op je moeder! 
Mijn reactie is dan altijd standaard dat zie ik als een enorm compliment, dankjewel! 
Ik wilde graag is een selectie jeugdfoto's van mij achter elkaar zetten. 
Gewoon omdat ik het leuk vind om is te doen.
En om te kijken hoe ik ben veranderd :) 
Dus daarom vandaag een selectie foto's van mijn jongere ik tot nu. 
Kijken jullie mee?:)

Het was maart 1997 en daar was ik dan opeens.
Ik weet nog goed dat ik ooit is een keer iets voor mijzelf geschreven had. 
En dit ging over de kansen van mensen. 
Ik had het geluk hier in het rustige boeren en kaas klompen landje geboren te worden. 
Zo heerlijk veilig. 
Veiligheid dat is wat deze foto bij mij oproept.




Een meisje van onderzoeken. 
Ja dat ben ik altijd al geweest. 
Zo zie je hier dat het kerst is.
We hebben waarschijnlijk net de boom neergezet en de eerst dingen erin gehangen.
Marije denkt dan niet laat ik dit is in de boom hangen wel nee! ben je gek 
Marije buigt eerst het haakje goed krom zodat de kerstbal er nooit uit zal gaan vallen.
Benieuwd of die bal ooit nog bevrijd is.... ;) 




En we worden steeds ietsjes ouder het gezin wordt ook steeds ietsjes groter deze stoere bink naast mij hierboven dat is mijn broertjelief Joris. 
Overgins een leuk detail die beer heb ik nog steeds
Alleen is die inmiddels wat verkleurt hihi

En de foto daarnaast zien jullie mijn mamsie. 
En weetje wat nu het grappige is ik ben er ook. 
Nu zie ik u denken waar dan? 
Ik zal het toegeven ik zit daar verstopt tussen mama haar vest ziet u wel?:) 








Ik heb besloten dit tot een maandelijkse serie te maken.
Iedere maand een fase.
Dit was mijn eerste deel!

Veel liefs

Marije

donderdag 10 april 2014

Een mens of een organisme weet u het?


De mens een wezen met verlangens
De mens een wezen met kansen
De mens een wezen met hoop
De mens een wezen met Talent
De mens een wezen met goede kanten
De mens een wezen met slechte kanten
De mens een wezen met dromen

Een organisme een wezen met....
Een organisme een wezen met.....
Een organisme een wezen met.....
Een organisme een wezen met cellen
Een organisme een wezen met......
Een organisme een wezen met......
Een organisme een wezen met......

Een mens of een organisme het heeft geen verschil.
Het verschil zit hem niet in dat wat u nu denkt.
Want een mens is een organisme een organisme met kansen/dromen/levenskracht
Maar toch is er iets dat een mens van een organisme onderscheid
Het is namelijk zo dat een organisme alleen een begrip is.
Een koud begrip zonder kanten.
Een mens dat is een personage.
Een mens is een mens met kansen.
Een organisme is een organisme een koud begrip in een biologie boek.
De letterlijke betekenis is volgens Wikipedia.
Een levend wezen met een eigen stofwisseling.
Niet meer dus.
En dit is nu net het verschil een mens is een organisme dat staat vast we hebben immers een eigen stofwisseling.
Maar een mens heet ook de kracht om doortezetten en iets van zijn of haar leven te maken.
Een organisme dat is een begrip zonder kansen en kanten.
Gewoon een koud begrip zonder veel meer.

Dus gedraag u niet als een organisme maar.
Wees een mens met kansen en doorzettingsvermogen.
Laten we met zijn allen proberen dit verschil zo groot mogelijk te houden.
Verder laat ik het u zelf invullen dit is wat ik u mee wil geven en meer niet.
Ik ben ook maar een mens net als u.


Veel liefs,

Marije ( ook maar een mens )






woensdag 9 april 2014

Vervelen is een opening naar iets nieuws...

 
Pffff,ugguhhh, wat moet ik doen...
Je zucht je draait je kreunt, je wilt het niet maar 1 ding is zeker je verveeld je...
Ik heb 5 makkelijke vragen voor jullie opgesteld, kun je ze allemaal met een ja beantwoorden dan heb je een serieus probleem.
hihi, nee hoor vervelen is niks mis mee.
Iedereen verveeld zich wel is om de zoveel tijd, maar weten dan vervolgens niet wat ze eraan moeten doen.
Daarom heb ik 5 vragen opgesteld om eerst is te kijken of je je werkelijk verveeld op dit moment.
We Willen immers voorkomen dat je vanaf nu tot 20:00 op je bed ligt en je hele dag verdwenen is omdat je je verveelde zonde toch vind je niet?

1. Lig je nu op je Bed?

2. Heb je het gevoel niet te weten wat je moet doen?

3. Ga je op je ademhaling letten?

4. Word je pissig omdat je iets wil doen maar niet weet wat?

5. Ga je opeens aan dingen denken waar je nog nooit aangedacht hebt?

Beantwoorde je al deze vragen met een ja dan is het zeker.
Jij verveeld je op dit moment.
Zonde want er is echt wat aan te doen!
Geloof mij maar aan het einde van dit bericht verveel jij je niet meer.
Door het toegeven van het vervelen ben je al een hele stap verder!
Maar je bent er nog niet.
Eerst maar is kijken wat verveling nu eigenlijk is?
Verveling is een bekend probleem maar oh zo vervelend als je er last van hebt.
Het heeft vaak alles met sleur te maken.
Omdat je dingen zo vaak in een ritme doet wil je graag weer is wat anders maar dat is het moment dat je dicht klapt maar wat dan precies?
Kinderen en Kleuters hebben vrijwel nooit last van verveling omdat bijna alles wat ze meemaken nog nieuw is voor ze.
gebeurd iets voor kinderen voor een 2e keer dan gaan ze zich niet vervelen omdat kinderen leren van herhaling
Wij pubers daar in tegen hebben er heel vaak last van omdat wij nu eenmaal grote doelen hebben en merken dat dit nu nog niet te realiseren valt.

Vervelen is als een periode waarin je even moet stoppen denk ik altijd.
Een moment om even na te denken en vooral om even rustig aan te doen.
Vroeger verveelde ik mij altijd standaard op zondag. Als ik eerlijk ben zou ik mij zo graag nog is 1x vervelen.
Pas nu ik iedere zondag druk ben met huiswerk snap ik hoe waardevol het vervelen op zondagen voor mij altijd was.
Als ik mij nog is 1x op zondag zou mogen vervelen dan zou ik het volgende vragen aan mama,
' Mama weet jij iets wat ik kan doen '
Dan zou mijn moeder van alles voorstellen maar dan zou ik antwoorden
Mama dat is toch helemaal niet leuk?!
Pas nu zie ik hoe erg ik die tijd eigenlijk mis...
Als ik mijzelf betrap op vervelen dan typ ik altijd letterlijk dit in op Google.
'Tips tegen vervelen'
Deze manier heeft mij al zoveel uurtjes vervelen bespaard.
Inmiddels heb ik mij zo vaak verveeld dat ik Flink wat tips heb bedacht maar ook heb verzameld ik deel ze met jullie hier onder:

 
Tip 1: Verveel je je pak je laptop en typ op Google in 'Tips tegen vervelen'

Tip 2: Maak een lijstje met anti-verveeltips voor de volgende keer.

Tip 3: Ga je kamer reorganiseren haal al je kastjes leeg en richt alles opnieuw in.

Tip 4: Probeer een nieuw recept uit

Tip 5: Begin in een Blog

Tip 6: Reorganiseer je socialmedia

Tip 7: Zingen ( eigen liedjes schrijven/karaoke...)

Tip 8: Ga sporten goed voor je verveling en je conditie :)

Tip 9: Probeer een nieuwe thee smaak uit

Tip 10: Kijk een serie die je leuk vind (Flodder/Kees&Co/SamSam)

Tip 11: Muziek luisteren

Tip 12: Bel een vriendin

Tip 13: Pak je laptop en gooi alles wat rotzooi is eraf

Tip 14: Begin een Scrapbook een Stijlboek of een ander soort boek

Tip 15: Ga je kamer opnieuw inrichten

Tip 16: Maak nieuwe kamer decoratie

Tip 17: Vraag in je gezin of je wat voor ze kan doen

Tip 18: Ga naar een bejaardentehuis in de buurt en ga lekker uitwandelen met een oude dame of heer :) ( krijg je misschien zelfs nog een leuk verhaal over vroeger ) #schattig

Tip 19: Maak een tijdcapsule

Tip 20: Of je blijft lekker op je bed liggen.

20 tips tegen vervelen.


Ik hoop dat jullie je nu niet meer vervelen.
Ik tenminste niet want ik heb lekker een half uurtje dit bericht getypt.
En mijn verveling is helemaal foetsie!:)


Fijne dag nog!


Lots of Love


Marije

dinsdag 8 april 2014

Music is what feelings sound like....


Wat muziek met een mens kan doen is zo bijzonder en uniek!
Een prachtig samenspel van akkoorden kan zoveel met je doen.
Het helpt je door lastige tijden, maar ook door tijden van geluk.
In tijden wanneer alles gewoon zijn gangetje gaat is muziek natuurlijk ook prachtig.
Juist dan heb je echt de tijd om er naar te luisteren en er echt van de genieten.



 Ik vind muziek prachtig.
Als ik op de fiets zing en ik helemaal alleen ben op een zomeravond kan ik nog wel is keihard mee zingen. Ik hou van zingen het kan zo opluchtend zijn.
Een verhaal zingen vind ik prachtig.
Je gevoelens in een lied bezingen.
Maar ook het schrijven ervan vind ik leuk.
Dit heb ik ongeveer 4 maanden geleden ontdekt.
Maar ik denk dat ik nog het aller gelukkigst wordt van het luisteren van muziek.
Dan begin ik spontaan te stralen en heb ik een glimlach op mijn gezicht.
Ik voel de tinteling ik wil dansen ik wil dansen!
Die tinteling! Hij ontstaat in mijn buik en gaat in een snelle vaart naar boven.
En voor ik het weet beweegt mijn lichaam en sta ik te dansen op mijn kamer.


Ik word toch zo gelukkig van muziek.
Ik weet zeker dat iedereen deze tinteling wel is voelt ookal beweren ze niet van muziek te houden.
Ja muziek dat is mijn leven zonder twijfel.
Ik zou echt niet meer zonder kunnen en ook niet meer willen.
Als je op mijn mobiel mijn muziek afspeellijst opzoekt.
Dan kun je zien en horen dat ik een andere muziek smaak heb dan andere van mijn leeftijd.
De muziek van deze tijd is niet zo mijn ding.
Begrijp me niet verkeerd ook in deze tijd wordt echt prachtige muziek gemaakt!
Zo is het nummer Rather be op dit moment 1 van mijn favoriete nummers.
Maar vraag je mij naar mijn lievelingsmuziek dan zou mijn antwoord zijn.
Doe mij maar de 80/90 jarige muziek :)
Zo luister ik onwijs graag naar Phill Collins/Queen/ en Harrie Jekkers.


Vooral de laatste man wil ik het graag met jullie over hebben.
Harrie Jekkers een man van simpele maar prachtige Nederlandstalige muziek.
Wat is die man een voorbeeld voor mij.
Hoe simpel en lekker Hollands hij is.
Een simpele Hagenees en verder niet al te veel.

 
 Nu ik dit type luister ik natuurlijk ook naar deze man.
Ik wil zelf later zo graag het theater in.
Hoe? dat weet ik echt nog niet!
Maar cabaret ik vind het geweldig.
Hoe mensen zo scherp kunnen zijn qua timing.
Hoe Harrie Jekkers zijn publiek mee neemt in zijn voorstelling vind ik werkelijk prachtig.


Eigenlijk is het heel erg moeilijk om je diepste gevoelens voor iets zo even uit te typen.
Ik kan dus ook niet uitleggen wat muziek met mij doet.
Dit is voor ieder mens natuurlijk anders omdat ieder mens uniek is en dus ook een eigen unieke muziekstijl heeft.
Maar 1 ding is zeker ieder moet op de 1 of andere manier het geluk van muziek kunnen begrijpen.
Ik voel van binnen een geluksgevoel als ik iets heel erg mooi vind!
Dit voel ik dan in mijn buik niet als vlinders van verliefdheid.
Maar andere vlinders.
Nou, misschien ook wel vlinders van verliefdheid vlinders van de muziek waar ik verliefd op ben!
Zijn jullie wel is op deze manier verliefd?
Of ben ik de enige?
Misschien ben jij wel op een andere manier verliefd op dingen in het leven?

Ik stuur wat nummers mee in dit bericht waar ik verliefd op ben!

  • Walking in the air van Chloé
  • I hung my head van Sting
  • Ik wou dat ik jou was van Veldhuis en Kemper
  • De engelbewaarder van Harrie Jekkers
  • Ik hou van mij van Harrie Jekkers
  • In de wolken van Harrie Jekkers
  • Achter elke deur van het Kleine Orkest
  • I'd come for you van Nickelback
  • Journey's end van Clannad
  • Ain't nobody van Jasmine Thompson
  • Fix you van Coldplay
  • Het schaakspel van Harrie Jekkers

Nou, dit zijn 11 van mijn favoriete nummers.
Ik heb er nog veel meer maar als ik die allemaal moet gaan uittypen overschrijd ik de woordenlimiet;)
Veel luister plezier ik hoop dat jullie netzo kunnen geniet als ik altijd doe bij deze nummers.
Ik ga het nummer van Harrie jekkers afluisteren en de rest van de avond lekker rustig aan doen.
Ik wens jullie ook nog een heerlijke avond.


 
Lots of Love!

Marije

zaterdag 5 april 2014

Met je haren in de wind....

Gisteren, een uur of 19:00 ik verveel me enorm en besluit is iets te gaan doen wat ik vroeger wel is vaker deed.
Het was immers alweer veel te lang geleden dat ik is echt tijd voor mijzelf genomen had.
Ook had ik geen huiswerk of andere verplichtingen die echt voor moesten na een drukke periode had ik weer is echt tijd voor mijzelf!
Heerlijk wat was ik hier aan toe!
Dit was dus het geschikte moment om is heerlijk te gaan fietsen.
Zelf woon ik in de stad maar gelukkig wel aan de rand.
3 Minuten fietsen en je fietst heerlijk door de weilanden.
De wind door mijn haren en de schone lucht van de natuur stroomt mijn neus in!
Zo mooi om te zien hoe prachtig de natuur in opgedeeld soms.
Verschillende vakken het ene vak is opgevuld met een weiland en het andere weer met een akker.
Met zo hier en daar een beekje die de vlakken gescheiden houdt van elkaar.
Ik hou toch zo van het platteland mijn grote droom is ooit een huis te laten bouwen.
En mocht bouwen niet lukken dan een bestaand huis op het platteland!
Eerst wonen in de stad en dan later rond een jaar of 30 trekken naar het platteland vlak naast een stad zodat je wel alle gemakken van een stad bij de hand hebt.
Na het avondeten nog is even heerlijk naar buiten kunnen voor ontspanning zoals fietsen of lopen.
Maar op de bank zitten in je huis met een kopje thee en dan over de weilanden uitkijken door het raam lijkt me ook erg mooi!
Zoals het jullie misschien al wel is opgevallen houd ik van natuur en uitzicht!
Iets wat je beide hebt in de natuur!
Voordat ik tussen de natuur kan fietsen moet ik eerst fietsen langs een lange snelle weg.
Waar auto's heen en weer rijden.
Op een gegeven moment besloot ik af te slaan en ja hoor het eerste wat ik zag deze prachtige foto!
Die bomen lopen nog veel verder helaas paste er niet meer op mijn foto maar zo gaaf hoe ver je voor je uit kunt kijken!


Ik volgde de weg en kwam opeens een prachtige plek tegen. Besloot hier dan ook is heerlijk op een stam te gaan zitten en voor mij uit te kijken maar ook wat er zoal langs kwam met de auto!
Ik kan je vertellen dat er veel soorten mensen langs komen hahah!
Mensen die snel rijden maar ook mensen die langzaam rijden.
Maar ook mensen die toeteren en mensen die denken oké waarom zit zei daar?
Zo leuk vind ik dat stiekem mensen kijken!
Even later weer heerlijk verder gefietst met prachtige muziek van Sting op mijn oren.
Zo mooi hoe die man zingt!
Zo puur en zo rakend!
Muziek met een boodschap het nummer dat ik gister voortdurend luisterde was het volgende nummer! Hopelijk kunnen jullie er netzo van genieten als ik dat altijd doe!


Na ongeveer een uurtje moest ik toch maar weer is huis waards. Het werd immers al donker en ook best koud.
Maar ja hoor wat er toen gebeurde was mij niet meer gebeurd sinds ik 8 jaar was.
Ik fietste een bepaalde kant op maar uiteindelijk was dat niet de weg die ik hebben moest.
Bedacht me dat ik rustig moest rond fietsen en dat ik heus de weg naar huis wel weer terug ging vinden.
Toen ik dacht dat ik er bijna was fietste ik weer op dezelfde weg waar ik 6 min geleden ook al stond.
Ik moet eerlijk toegeven dat er wel een beetje stress was want het werd al best donker.
Uiteindelijk kwam ik op een weg uit waar helaas geen fietst pad meer was.
Dus eigenwijs als ik ben heb ik toen maar besloten gewoon lekker op het gras langs de weg te gaan lopen.
Na 100 meter gelopen te hebben kwam ik prachtige bloemen tegen!
Ik vind het echt een mooie gedachte dat als je is een andere route bewandeld je meteen prachtige bloemen tegen komt!
Vervolgens heb ik een mooie bos geplukt netzo als ik vroeger wel is deed!:)
Daarna heel snel door naar huis gefietst omdat het nu toch wel wat laat werd.
Met mijn bloemen fietste ik trots weer over het fiets pad want jahoor de weg grensde aan de weg waar ik zijn moest, Jahoe!!! Wat was ik trots op mijn bloemen en dat ik de weg weer had gevonden
Even later thuis aangekomen met mama de bloemen mooi verdeeld over 2 vaasjes.
Nu staat er 1 op mijn kamer en 1 beneden in de woonkamer.


Kortom, ik heb een hele leuke avond gehad.
Vanavond ga ik lekker met mama, een vriendin van mij en een vriendin van mama naar Amphion!
Voorafgaand gezellig samen eten en dan op naar een leuke voorstelling.
Verslag en foto's volgen later!
Hebben jullie een leuk weekend en gaan jullie nog wat leuks doen?

Lots of Love!

Marije