Houden jullie ook zo van de herfst? Lekker met dekentje en een goed boek je verstoppen in een lading kussens die liggen op je bed, natuurlijk onder het genot van een heerlijke kop thee of chocomelk, met bergen slagroom ofcourse! Persoonlijk zijn de herfst en de winter mijn favoriete seizoenen. Gek hé? Nee, ik ben niet zo'n fan van een plakkerige en vooral warme zomer. Echter, kan ik de lente ook waarderen.
Ik heb dus eigenlijk lekker 3 favoriete seizoenen!:)
Maar toch vind ik dat de herfst en het winterseizoen een magische tintje met zich mee dragen. We bevinden ons onder de mensen die we lief hebben en vieren allemaal toffe feesten zoals kerst en nieuwjaar. Een ander voordeel het hele huis hangt rond de winter vol met de heerlijkste geuren en natuurlijk kerstlampjes!
Zelfs de regen kan ik van het herfst seizoen accepteren en stiekem ook nog van genieten! Hoe heerlijk is het als de regen op je zolderraam tikt en jij lekker warm op je kamertje zit na een lekkere douche of bad, nog beter als je het mij vraagt! Kortom, herfst wat hou ik toch van je!
Ja, ik ben een ijdeltuit, dat is iets wat ik heel goed weet. Maar ik kan gewoon heel erg genieten van het feit dat ik s'morgens bepaal wat ik aan ga doen die dag! Tjah, de een wordt blij van een nieuw computerspel, en de ander zijn dag is helemaal goed als die een mooie combinatie bedenkt, en ook nog leuk vind staan.
Nog een voordeel van de herfst vind ik de prachtige kleuren in de wereld, de bomen die langzaam van kleur veranderen. Ook staan alle kleuren de bomen prachtig. Zelfs op de grond na het vallen van deze kleine pareltjes liggen ze er mooi bij, met ieder een mooi persoonlijk kleuren jasje. Of ze vliegen lekker door de lucht. Ja, de Herfst draagt zoveel sfeer met zich mee!
Over sfeer gesproken, ik zat net op de fiets en wilde een moeder en kind passeren. Nu ging het jongetje spontaan aan de kant om aan te geven dat ik langs hem fietsen mocht. Als teken van waardering besloot ik hem een glimlach te geven. Na bij het stoplicht aangekomen te zijn moest ik even wachten en keek ik wat om mij heen per toeval passeerde moeder en kind nu mij. Ik keek ze even aan en nu bleek dat het zoontje contact met mij zocht om naar me te zwaaien. Zomaar spontaan kreeg ik een glimlachend gezicht en hij zwaaide hartelijk naar mij.
Dit heeft mijn dag gemaakt. Kinderen zijn zo puur en eerlijk. Een spontane glimlach en een zwaai naar jouw persoonlijk geven je een gevoel in je hart dat niet in woorden uit te drukken valt. Met zoiets kleins als een glimlach maak je een kind gelukkig als hij ruimte vrij maakt voor jou persoonlijk.
De moeder in kwestie fietste vooraan en heeft niks gemerkt.
Maar wat een liefdevolle zoon heeft ze.
Dit soort kleine kwesties is net dat wat het verschil maakt in het leven als je het mij vraagt.
Waar krijgen jullie een gelukkig gevoel van?
Veel liefs,
Marije
Geen opmerkingen:
Een reactie posten