Gelukkig ging die een paar dagen later weer aan en zag ik mijzelf alweer zitten. Maar dit had ik beter af kunnen kloppen. Hij ging namelijk wel aan maar windows 7 was met de Noorderzon vertrokken. Het enige wat ik zag was zwart beeld met in witte letter control system failed... Ik balen en de dag daarop maar besloten naar de Andos te gaan. Hier heb ik mijn laptop afgegeven en hebben ze hem gecontroleerd. Helaas kregen we slecht nieuws. Hij had zijn beste tijd gehad en de reparatie kosten zouden zo hoog worden dat we beter naar een nieuwe uit konden gaan uitkijken. En daar zit ik dan te typen achter een prachtige nieuwe laptop wat ben ik toch een bof kont!! Dit alles betekend dat ik weer kan schrijven en genieten van een laptop. Want wat heb ik hem gemist!
Vandaag wil ik het met jullie hebben over een interview dat ik vorig jaar heb afgenomen bij Brigitte Kaandorp.Ik had dit leuke idee gelezen bij een andere blog. En besloot mijn interview van ruim een jaar geleden er weer is bij te pakken!
Ik heb dit destijds met haar over de mail gedaan. Eerst gemaild via haar officiële site naar 1 van haar contact personen en die heeft het met Brigitte overlegd als het goed is en vervolgens heeft ze mijn mail zo uitgebreid en helder beantwoord dat ik er opnieuw gelukkig van wordt als ik het opnieuw lees. Naast mooie teksten maakt ze even goed prachtige muziek. Muziek dat luchtig is bijzonder en helder. Kortom een genot om naar te luisteren. Ik sluit dan ook af met 1 van mijn lievelingsnummers! En tot slot wat is jullie droombaan?:)
We hadden toen der tijd voor school een interview nodig van iemand die jou droombaan beoefend. En nu is cabaret net een baan waar ik stiekem erg van droom. Vandaag laat ik jullie dan ook dit interview lezen! Ook doe ik dit om het interview te verzilveren zodat ik hem niet kwijt raak en ik hem altijd terug vinden kan. Want als je als meisje van 16 je voorbeeld mag interviewen voel je je vereerd! Geloof mij maar! Omdat ik het orgineel bewaren wil stuur ik dit jullie ook. Ik dacht er nog aan hem mooier te maken door de zinsbouw te veranderen en een spellingcontrole er overheen te gooien. Maar waarom zou ik? Ruim een jaar geleden was dit immers hoe ik schreef. Ik wens jullie netzo veel lees plezier als ik gehad heb.
Hallo Brigitte, Ik ben erg vereerd een paar vragen aan u te mogen stellen over de mail ik heb goed nagedacht over de vragen en als u bepaalde dingen niet wilt beantwoorden hoeft u dit natuurlijk niet te doen. Hier komen de vragen:
Hallo Marije,
hier mijn antwoorden. Sorry dat ik zo laat ben, het was een beetje druk de laatste tijd.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Succes!
Brigitte
1. Hoe bent u in dit vak gerold. kiest u het beroep u of heeft het beroep u gekozen? is het iets waar u zomaar in beland bent of wist u vroeger ook al dat u caberetiere wilde worden?
Ik deed op de middelbare school altijd al mee aan de jaarlijkse talentenjacht en aan de schooltoneelstukken, maar ik had op dat moment nooit gedacht dat op het toneel staan mijn beroep zou worden. Ik dacht dat dat voor een ander soort mensen was. Maar toen ik na de middelbare school Nederlands ging studeren omdat ik niets beters wist, stond ik ‘s avonds nog steeds te zingen, in kroegen en op feestjes en bij studentenverenigingen enzo. Na twee en een half jaar studeren ben ik er van de ene dag op de andere mee gestopt (met studeren) en sindsdien verdien ik mijn geld met optreden. Dat is inmiddels 30 jaar geleden, ik was toen 21 jaar.
2. Was het altijd al u droom om caberetiere te worden zoja hoe was u van plan dit te verwezelijken
Zoals ik al zei: ik vond het heel leuk om op het toneel te staan, mensen aan het lachen te maken en te zingen, maar ik kon me niet voorstellen dat ik iemand was die daar haar beroep van kon maken. Het is me een beetje overkomen. Ik had ook wel geluk. In de tijd dat ik begon was cabaret niet zo ‘hot’ als nu, dus je hoefde niet zo te vechten om er tussen te komen. Ook waren er niet zo veel vrouwen op het toneel. Ik had de wind mee.
3. Het beroep dat u heeft lijkt mij zo ontzettend leuk dat ik mij af vraag of dat echt als 'werk' voelt hiermee bedoel ik of er ook negatieve kanten zijn aan het broep die het beroep misschien iets minder leuk maken?
Ik heb inderdaad een heel leuk beroep: mensen aan het lachen maken. Het enige dat er lastig aan is, is dat je ook moet presteren als je zelf ziek bent of liefdesverdriet hebt, of er is iemand doodgegaan waar je verdriet om hebt, of je kinderen zijn ziek en je hebt de hele nacht niet geslapen. Dan ben je niet echt in de stemming om mensen te vermaken, maar het moet toch, want je zegt niet zomaar 800 mensen af.
4. Hoe houd je het voor jezelf leuk en een uitdaging want als avond na avond die eland naar beneden valt ( ja ik ben naar uw show geweest in het Amphion in Doetichem ) dan moet u dat toch net brengen als of het de allereerste keer is?
Dat is precies wat er leuk aan is: het elke avond weer doen alsof het nieuw is. Dat is moeilijk genoeg om het spannend te houden. Je kunt het nooit op de automatische piloot doen. Dan werkt het niet...
5. Waar haalt u uw inspriratie vandaan ?
Geen idee. Ik kijk altijd goed om me heen en zie vaak snel de grappigheid van een situatie in.
6. Heeft u altijd al goed kunnen zingen of heeft u zichzelf al geleerd?
Ik durfde vroeger eigenlijk niet te zingen omdat ik dacht dat ik het niet kon. Maarja, ik kon toch moeilijk iemand anders vragen mijn liedjes even voor me te zingen terwijl ik er dan zelf naast stond. Ik ben het dus maar gewoon gaan doen en langzamerhand begon ik me zekerder te voelen. Tegenwoordig ben ik tevreden met hoe ik zing en heb ik er plezier in. Ik heb nooit zangles gehad in ieder geval.
7. Vind u alles wat u verteld in de show zelf ook grappig. Zou u om uzelf moeten lachen als u in de zaal zat ?
Als ik aan het spelen ben, ben ik te geconcentreerd om er zelf om te moeten lachen. Maar ik voel kennelijk aan wat grappig is. Als ik oude shows terugzie denk ik wel eens: wat een raar wijf! En dan moet ik wel lachen. Hoe verzint ze het allemaal bij elkaar, denk ik dan.
8. U staat al aan de top, hoe ontwikkeld u zichzelf verder? heeft u nog dromen over dingen die u graag wilt maken in het theater of daar buiten?
Het gaat een beetje vanzelf. Elke keer als ik een show gemaakt heb denk ik: dat en dat ga ik de volgende keer beter doen. Ook doe ik soms dingen die ik normaal niet doe, daar leer ik dan weer van.
Ik wil nog graag een keer soort Marco Borsato concerten geven, met veel meezingen enzo. Ik ben er al een beetje mee begonnen. ‘Op naar De Kuip’ heet die show, die doe ik af en toe met Cor Bakker en zijn muzikanten.
9. Hoe combineerd u deze baan met contact in het dagelijksleven ( vrienden, familie etc )
Vaak is dat lastig. Ik ben heel vaak weg op de ‘sociale dagen’, zoals het weekend, als er verjaardagen en feestjes zijn. Ik probeer de belangrijke dagen (verjaardagen van mijn familieleden enzo) en de vakanties vrij te houden, maar als ik niet oplet loopt mijn agenda vaak veel te vol. Af en toe neem ik gewoon een half jaar vrij.
10 Ik doe dit intervieuw, zo als u weet voor het vak nederlands. Omdat ik een spreekbeurt moet houden over mijn droombaan. Omdat het mijn droombaan is wil ik u natuurlijk om wat tips en adviezen vragen.
Ik zeg altijd: als je het toneel op wilt kun je niet vroeg genoeg beginnen. Maak iets leuks, een sketch of een lied en laat het horen, maakt niet uit waar. Op school, op een feestje, bij een talentenjacht. Hoe meer ervaring je opdoet hoe beter. Al doende leert men. Voor publiek staan is de beste leerschool die er is, daar kan eigenlijk geen opleiding tegenop.
Hartelijk bedankt voor u tijd en dat u mijn vragen wilt beantwoorden het is voor u misschien niet veel moeite maar voor mij betekend het heel veel dat u dit wilt doen.
Graag gedaan en nogmaals: succes!
Met vriendelijke groet Marije van Aken
Hallo Marije,
hier mijn antwoorden. Sorry dat ik zo laat ben, het was een beetje druk de laatste tijd.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Succes!
Brigitte
1. Hoe bent u in dit vak gerold. kiest u het beroep u of heeft het beroep u gekozen? is het iets waar u zomaar in beland bent of wist u vroeger ook al dat u caberetiere wilde worden?
Ik deed op de middelbare school altijd al mee aan de jaarlijkse talentenjacht en aan de schooltoneelstukken, maar ik had op dat moment nooit gedacht dat op het toneel staan mijn beroep zou worden. Ik dacht dat dat voor een ander soort mensen was. Maar toen ik na de middelbare school Nederlands ging studeren omdat ik niets beters wist, stond ik ‘s avonds nog steeds te zingen, in kroegen en op feestjes en bij studentenverenigingen enzo. Na twee en een half jaar studeren ben ik er van de ene dag op de andere mee gestopt (met studeren) en sindsdien verdien ik mijn geld met optreden. Dat is inmiddels 30 jaar geleden, ik was toen 21 jaar.
2. Was het altijd al u droom om caberetiere te worden zoja hoe was u van plan dit te verwezelijken
Zoals ik al zei: ik vond het heel leuk om op het toneel te staan, mensen aan het lachen te maken en te zingen, maar ik kon me niet voorstellen dat ik iemand was die daar haar beroep van kon maken. Het is me een beetje overkomen. Ik had ook wel geluk. In de tijd dat ik begon was cabaret niet zo ‘hot’ als nu, dus je hoefde niet zo te vechten om er tussen te komen. Ook waren er niet zo veel vrouwen op het toneel. Ik had de wind mee.
3. Het beroep dat u heeft lijkt mij zo ontzettend leuk dat ik mij af vraag of dat echt als 'werk' voelt hiermee bedoel ik of er ook negatieve kanten zijn aan het broep die het beroep misschien iets minder leuk maken?
Ik heb inderdaad een heel leuk beroep: mensen aan het lachen maken. Het enige dat er lastig aan is, is dat je ook moet presteren als je zelf ziek bent of liefdesverdriet hebt, of er is iemand doodgegaan waar je verdriet om hebt, of je kinderen zijn ziek en je hebt de hele nacht niet geslapen. Dan ben je niet echt in de stemming om mensen te vermaken, maar het moet toch, want je zegt niet zomaar 800 mensen af.
4. Hoe houd je het voor jezelf leuk en een uitdaging want als avond na avond die eland naar beneden valt ( ja ik ben naar uw show geweest in het Amphion in Doetichem ) dan moet u dat toch net brengen als of het de allereerste keer is?
Dat is precies wat er leuk aan is: het elke avond weer doen alsof het nieuw is. Dat is moeilijk genoeg om het spannend te houden. Je kunt het nooit op de automatische piloot doen. Dan werkt het niet...
5. Waar haalt u uw inspriratie vandaan ?
Geen idee. Ik kijk altijd goed om me heen en zie vaak snel de grappigheid van een situatie in.
6. Heeft u altijd al goed kunnen zingen of heeft u zichzelf al geleerd?
Ik durfde vroeger eigenlijk niet te zingen omdat ik dacht dat ik het niet kon. Maarja, ik kon toch moeilijk iemand anders vragen mijn liedjes even voor me te zingen terwijl ik er dan zelf naast stond. Ik ben het dus maar gewoon gaan doen en langzamerhand begon ik me zekerder te voelen. Tegenwoordig ben ik tevreden met hoe ik zing en heb ik er plezier in. Ik heb nooit zangles gehad in ieder geval.
7. Vind u alles wat u verteld in de show zelf ook grappig. Zou u om uzelf moeten lachen als u in de zaal zat ?
Als ik aan het spelen ben, ben ik te geconcentreerd om er zelf om te moeten lachen. Maar ik voel kennelijk aan wat grappig is. Als ik oude shows terugzie denk ik wel eens: wat een raar wijf! En dan moet ik wel lachen. Hoe verzint ze het allemaal bij elkaar, denk ik dan.
8. U staat al aan de top, hoe ontwikkeld u zichzelf verder? heeft u nog dromen over dingen die u graag wilt maken in het theater of daar buiten?
Het gaat een beetje vanzelf. Elke keer als ik een show gemaakt heb denk ik: dat en dat ga ik de volgende keer beter doen. Ook doe ik soms dingen die ik normaal niet doe, daar leer ik dan weer van.
Ik wil nog graag een keer soort Marco Borsato concerten geven, met veel meezingen enzo. Ik ben er al een beetje mee begonnen. ‘Op naar De Kuip’ heet die show, die doe ik af en toe met Cor Bakker en zijn muzikanten.
9. Hoe combineerd u deze baan met contact in het dagelijksleven ( vrienden, familie etc )
Vaak is dat lastig. Ik ben heel vaak weg op de ‘sociale dagen’, zoals het weekend, als er verjaardagen en feestjes zijn. Ik probeer de belangrijke dagen (verjaardagen van mijn familieleden enzo) en de vakanties vrij te houden, maar als ik niet oplet loopt mijn agenda vaak veel te vol. Af en toe neem ik gewoon een half jaar vrij.
10 Ik doe dit intervieuw, zo als u weet voor het vak nederlands. Omdat ik een spreekbeurt moet houden over mijn droombaan. Omdat het mijn droombaan is wil ik u natuurlijk om wat tips en adviezen vragen.
Ik zeg altijd: als je het toneel op wilt kun je niet vroeg genoeg beginnen. Maak iets leuks, een sketch of een lied en laat het horen, maakt niet uit waar. Op school, op een feestje, bij een talentenjacht. Hoe meer ervaring je opdoet hoe beter. Al doende leert men. Voor publiek staan is de beste leerschool die er is, daar kan eigenlijk geen opleiding tegenop.
Hartelijk bedankt voor u tijd en dat u mijn vragen wilt beantwoorden het is voor u misschien niet veel moeite maar voor mij betekend het heel veel dat u dit wilt doen.
Graag gedaan en nogmaals: succes!
Met vriendelijke groet Marije van Aken
En genoten?:)
Veel liefs,
Marije
Geen opmerkingen:
Een reactie posten