Sinds het overbelasten van mijn knieën aan het einde van vorig jaar zit ik met een tijdelijk probleem bij de aanhechtingen van mijn pezen. Wat betekend dat ik helaas al 2 weekjes niet heb kunnen hardlopen, want rust is in dat soort gevallen essentieel.
Ik natuurlijk balen maar gezondheid gaat voor in dit soort situaties. Ik mag al heel erg blij zijn dat het niet mijn volledige pezen zijn na die iets te fanatieke hardloop uitdaging van mij....
Wat uiteindelijk na 2 weken rust betekende dat ik voor een tijdelijke tussen optie moest gaan uitkijken, want niet sporten is voor mij dan ook weer geen optie. Vanmiddag besloot ik dan ook de skeelers uit het stof te gaan halen en is lekker 20 minuutjes te gaan rijden op het pas gelegde afvalt bij ons in de straat. Heerlijk, ik leek wel te zweven over de weg!
Ook maakt het mijn hoofd leeg en is het meteen een moment om lekker in de buitenlucht te zijn. Met het opkomende avondzonnetje in mijn gezicht door de frisse lucht heen zwevend maakte is een doodnormale beweging maar genoot ik me suf.
Ondertussen hoor ik een jongetje van een jaar of 6 aan zijn moeder vragen "mama wat doet dat meisje daar?" waarop zijn moeder antwoord dat is een soort schaatsen maar dan op de straat, leuk hé? Al snel daarop stroomt er een prettige stroom door mijn lichaam heen.
Een kort en krachtige tussen tijdsberichtje!
Een fijne zaterdagavond iedereen!
Liefs
♥ Hi! Als aller eerste superleuk dat je er is lekker voor bent gaan zitten en mijn blog hebt opgestart. Dat alleen al zie ik als een enorme eer. Schrijven, ja dat is iets wat ik echt supertof vind, ik type dan ook over van alles en nog wat. Van pittige filosofie tot luchtigere dagelijkse bezigheden. Laten we zeggen dat ik over alles schrijf waar een woord aan te wijden valt. Dit alles met veel aandacht en passie voor het schrijven. Veel plezier en graag tot ziens! ♥
zaterdag 17 januari 2015
dinsdag 13 januari 2015
2 woorden, Dillema en (oefen)situatie #Dilemmasituatie1 ♥
Meningsverschillen en Frustraties, 2 woorden waar ieder mens wel is last van heeft. Maar waar helaas nauwelijks over gesproken wordt. Jammer, want het is echt onwijs interessant als je er is goed over na denken gaat.
Men kan zich in dit onderwerp soms erg alleen voelen, maar vergeet nooit dat we 1 ding allen met elkaar delen Namelijk, dat ieder mens anders met deze situaties omgaat, en dat je jezelf dus nooit vergelijken kan met de ander. Terwijl de 1 het opkropt en dichtklapt tijdens het vertellen van zijn of haar kant van het verhaal. Heeft de ander zijn al woordje klaar en zegt duidelijk wat hij of zij voelt en vind op dat moment. Wat maakt nu precies dat ieder anders reageert op een dergelijke situatie? En waarom kunnen mensen na afloop van de aanvaring enorm balen en onrustig zijn?
Door een aanvaring eerder vandaag, heeft dit verschillende gedachten en gevoelens in mij los gemaakt. Juist hierom wil ik even lekker van mij af schrijven en mijn gedachten en gevoelens de vrije loop laten, zo heb ik er iets aan en jullie al helemaal hoop ik! Herkenning vind toch ieder mens geweldig, of ben ik werkelijk de enige?
Ik zal een blik terug in de tijd werpen en de situatie eerder vandaag op een milde manier beschrijven. (Het is en blijft namelijk een privé situatie en dus niet iets wat ik graag volledig op het internet hebben wil. Wel vond ik het schrijven over dit onderwerp een fijn en goed idee. Want hoeveel mensen delen het gevoel van ''ik weet niet goed wat ik nu in deze situatie doen moet maar wil wel weten wat'' Mensen het is geen straf hier niet zo goed in te zijn. Hoe wil je je anders verrijken als je immers toch al zo perfect bent?;)
Zoals ik al eerder vertelde heb ik vanmiddag een klein meningsverschil gehad met de onderliggende reden dat ik vond dat persoon A de situatie wat onterecht bekeek. Ik had het gevoel dat ik wel naar haar luisteren moest maar dat mijn standpunten er niet meer toededen wat ik ook probeerde. het deed er niet meer toe.... Dit bracht mij totaal uit balans en veranderde mij van een (normale) meid van 17 in een uitvoering die veel weg had van klein duimpje. Wat maakt dat ik op dat moment dichtklap en thuis weer precies weet wat ik vond en wat ik eigenlijk had willen zeggen.
Ik kan mij hier later dan enorm zorgen over gaan maken. De gedachten: Had dat dan ook gedaan Marije suizen door mijn hoofd en ik vergeet wat het daadwerkelijke probleem was.
In mijn doelen voor de maand januari staat o.a dat ik drie dingen wil proberen die ik wel wil kunnen maar die ik eigenlijk doodeng vind. 1 daarvan is dat ik een nieuw project met het bloggen aan gaan wil, hierover wellicht later meer, ligt eraan hoe de dingen lopen. 2. Deze is heel cliché maar voor mij wel heel erg belangrijk, ik wilde altijd al graag onze kat op kunnen tillen en lekker met haar kunnen knuffelen. ( dit is inmiddels gelukt en ze komt nu zelfs vaak op mijn kamer liggen, en dan kijkt ze heel erg tevreden vanaf mijn bed de kamer rond, heerlijk vind ik het toch) En als 3e en laatste ding heb ik net besloten dat ik het aangaan van een conflict niet uit de weg gaan moet maar juist moet leren verkennen ik moet niks maar ik wil dit gewoon graag maar oh wat vind ik het toch doodeng,
Om nog even kort terug te komen op de vragen in de inleiding: Ik ben ervan overtuigd dat ieder mens anders reageert op een dergelijke situatie puur omdat ieder mens verschillend is. Sommige mensen klikken nu eenmaal samen en sommige niet. Ook hier tussen in kun je lekker over het pad des contact hebben hobbelen. Een weg die eerder nog wat onbekend voor mij was. En natuurlijk het aller laatste antwoord is dat als ieder mens zich eerst even onttrekt aan de situatie en ze even stil zouden staan bij zichzelf en zo alles even op een rijtje krijgen en te weten waar je nu zo rot over voelde. Hiermee voorkom je dat je uit paniek van alles zeggen gaat zonder dat je dit wilt.
Herkennen jullie dit? Of ben ik dan echt de enige die zich in zo'n situatie onwennig voelt? Ik vond het eerlijk gezegd toch best spannend dit te schrijven. Het is toch erg persoonlijk, en daarmee een gevoelig puntje. Ik hoop dat jullie weten dat ik dit schrijf puur om mijn ervaring te delen met de wereld. En het aller liefste hoopt dat ook al is het maar 1 iemand, ik die ene persoon wat heb laten lezen wat ze fijn vond.
Liefs
Men kan zich in dit onderwerp soms erg alleen voelen, maar vergeet nooit dat we 1 ding allen met elkaar delen Namelijk, dat ieder mens anders met deze situaties omgaat, en dat je jezelf dus nooit vergelijken kan met de ander. Terwijl de 1 het opkropt en dichtklapt tijdens het vertellen van zijn of haar kant van het verhaal. Heeft de ander zijn al woordje klaar en zegt duidelijk wat hij of zij voelt en vind op dat moment. Wat maakt nu precies dat ieder anders reageert op een dergelijke situatie? En waarom kunnen mensen na afloop van de aanvaring enorm balen en onrustig zijn?
Door een aanvaring eerder vandaag, heeft dit verschillende gedachten en gevoelens in mij los gemaakt. Juist hierom wil ik even lekker van mij af schrijven en mijn gedachten en gevoelens de vrije loop laten, zo heb ik er iets aan en jullie al helemaal hoop ik! Herkenning vind toch ieder mens geweldig, of ben ik werkelijk de enige?
Ik zal een blik terug in de tijd werpen en de situatie eerder vandaag op een milde manier beschrijven. (Het is en blijft namelijk een privé situatie en dus niet iets wat ik graag volledig op het internet hebben wil. Wel vond ik het schrijven over dit onderwerp een fijn en goed idee. Want hoeveel mensen delen het gevoel van ''ik weet niet goed wat ik nu in deze situatie doen moet maar wil wel weten wat'' Mensen het is geen straf hier niet zo goed in te zijn. Hoe wil je je anders verrijken als je immers toch al zo perfect bent?;)
Zoals ik al eerder vertelde heb ik vanmiddag een klein meningsverschil gehad met de onderliggende reden dat ik vond dat persoon A de situatie wat onterecht bekeek. Ik had het gevoel dat ik wel naar haar luisteren moest maar dat mijn standpunten er niet meer toededen wat ik ook probeerde. het deed er niet meer toe.... Dit bracht mij totaal uit balans en veranderde mij van een (normale) meid van 17 in een uitvoering die veel weg had van klein duimpje. Wat maakt dat ik op dat moment dichtklap en thuis weer precies weet wat ik vond en wat ik eigenlijk had willen zeggen.
Ik kan mij hier later dan enorm zorgen over gaan maken. De gedachten: Had dat dan ook gedaan Marije suizen door mijn hoofd en ik vergeet wat het daadwerkelijke probleem was.
In mijn doelen voor de maand januari staat o.a dat ik drie dingen wil proberen die ik wel wil kunnen maar die ik eigenlijk doodeng vind. 1 daarvan is dat ik een nieuw project met het bloggen aan gaan wil, hierover wellicht later meer, ligt eraan hoe de dingen lopen. 2. Deze is heel cliché maar voor mij wel heel erg belangrijk, ik wilde altijd al graag onze kat op kunnen tillen en lekker met haar kunnen knuffelen. ( dit is inmiddels gelukt en ze komt nu zelfs vaak op mijn kamer liggen, en dan kijkt ze heel erg tevreden vanaf mijn bed de kamer rond, heerlijk vind ik het toch) En als 3e en laatste ding heb ik net besloten dat ik het aangaan van een conflict niet uit de weg gaan moet maar juist moet leren verkennen ik moet niks maar ik wil dit gewoon graag maar oh wat vind ik het toch doodeng,
Om nog even kort terug te komen op de vragen in de inleiding: Ik ben ervan overtuigd dat ieder mens anders reageert op een dergelijke situatie puur omdat ieder mens verschillend is. Sommige mensen klikken nu eenmaal samen en sommige niet. Ook hier tussen in kun je lekker over het pad des contact hebben hobbelen. Een weg die eerder nog wat onbekend voor mij was. En natuurlijk het aller laatste antwoord is dat als ieder mens zich eerst even onttrekt aan de situatie en ze even stil zouden staan bij zichzelf en zo alles even op een rijtje krijgen en te weten waar je nu zo rot over voelde. Hiermee voorkom je dat je uit paniek van alles zeggen gaat zonder dat je dit wilt.
Herkennen jullie dit? Of ben ik dan echt de enige die zich in zo'n situatie onwennig voelt? Ik vond het eerlijk gezegd toch best spannend dit te schrijven. Het is toch erg persoonlijk, en daarmee een gevoelig puntje. Ik hoop dat jullie weten dat ik dit schrijf puur om mijn ervaring te delen met de wereld. En het aller liefste hoopt dat ook al is het maar 1 iemand, ik die ene persoon wat heb laten lezen wat ze fijn vond.
Liefs
♥
zondag 11 januari 2015
»»»»» Update 1 «««««
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnGqyRBiBG3CnhSgRZZfKtWvBUIs0gvWiB0p0990NAL0XaC7kOd-dmSkHHQfE51kJbQVgv6CyxZYH7BpjyNQTZAQda0MCsAm0TKT0Rh-ZQdgWe4FDuOljwj8QUPgchtoU5IxEIL63-u1Sl/s1600/image+(3).jpeg)
Waar oh waar zou deze rotzooi goed voor zijn denken jullie??
Ben ik misschien met een nagellak/oude computer oplader bezig?
Maak ik misschien foto's met 1 van onze eerste foto camera's?
Zou het vanavond al online komen?
Allemaal vragen die wellicht door jullie hoofdjes gaan......
Achter de schermen wordt al ruim een week gewerkt aan een nieuw project....
Spannend, hou mijn blog goed in de gaten voor regelmatige updates:)
Liefs!!
zaterdag 10 januari 2015
Hallo, en welkom op mijn zaterdagochtend!♥
Het is zaterdagochtend, zittend achter mijn bureau geniet ik van een pas ontdekte artiest van mij op Spotify. Mijn haar zit warrig en mijn pyjama hangt half over mijn schouders. Vervolgens, kijk ik in de spiegel op mijn bureau door mijn half dicht hangende ogen. En sta op van mijn houten tafelstoel en besluit de muziek nog een stukje harder te zetten. Wat geniet ik van die prachtige opeenvolgende klanken! Jamie Lono, wat zing je toch prachtig!!!!
Vlak daarna besluit ik voor mijn witte kledingkast te gaan staan, die ik in de zomer van het vorige jaar in elkaar gezet heb. Wat ben ik toch blij met de grote spiegel die erin verwerkt is. En natuurlijk de aparte ruimte voor mijn jurkjes en rokjes. Dit is iets waar ieder meisje toch vrolijk van worden kan, of ben ik de enige hihi?
Vandaag, besluit ik iets totaal anders aan te doen dan normaal. Het roer gaat volledig om en ik ga iets aantrekken dat ik normaal nooit kiezen zou. Ik kies voor een short met aztec print en een rood houthakkersblousje met daaronder een bordeaux rode top en er over heen een in dezelfde kleur achtig vest.
Na mijn zoektocht door mijn kledingkast loop ik voor de 2e keer die ochtend naar mijn bureau en bekijk mijzelf opnieuw in de spiegel. Ja, ik ben tevreden met wat ik dragen ga die dag hoor ik mijzelf denken. Nog even snel een rustige make-up look beneden en deo opspuiten en ik ben klaar voor de dag!
Dit is mijn zaterdagochtend, heerlijk rustig en ontspannen. Met zomenteen een heerlijke kop thee en een krentenbol, dat heb ik wel verdiend na zo'n heftige zaterdagochtend (; Ik wens jullie allemaal een prachtig weekend, ondanks het weer hihi. Omdat ook ik natuurlijk weet dat jullie razend benieuwd zijn naar het liedje zal ik hem jullie niet onthouden en even hieronder voor jullie delen. Ik hoop oprecht dat jullie hem netzo mooi vinden als ik vind. Want zoals jullie vast gemerkt hebben hij is zo prachtig!!!!
Vlak daarna besluit ik voor mijn witte kledingkast te gaan staan, die ik in de zomer van het vorige jaar in elkaar gezet heb. Wat ben ik toch blij met de grote spiegel die erin verwerkt is. En natuurlijk de aparte ruimte voor mijn jurkjes en rokjes. Dit is iets waar ieder meisje toch vrolijk van worden kan, of ben ik de enige hihi?
Vandaag, besluit ik iets totaal anders aan te doen dan normaal. Het roer gaat volledig om en ik ga iets aantrekken dat ik normaal nooit kiezen zou. Ik kies voor een short met aztec print en een rood houthakkersblousje met daaronder een bordeaux rode top en er over heen een in dezelfde kleur achtig vest.
Na mijn zoektocht door mijn kledingkast loop ik voor de 2e keer die ochtend naar mijn bureau en bekijk mijzelf opnieuw in de spiegel. Ja, ik ben tevreden met wat ik dragen ga die dag hoor ik mijzelf denken. Nog even snel een rustige make-up look beneden en deo opspuiten en ik ben klaar voor de dag!
Dit is mijn zaterdagochtend, heerlijk rustig en ontspannen. Met zomenteen een heerlijke kop thee en een krentenbol, dat heb ik wel verdiend na zo'n heftige zaterdagochtend (; Ik wens jullie allemaal een prachtig weekend, ondanks het weer hihi. Omdat ook ik natuurlijk weet dat jullie razend benieuwd zijn naar het liedje zal ik hem jullie niet onthouden en even hieronder voor jullie delen. Ik hoop oprecht dat jullie hem netzo mooi vinden als ik vind. Want zoals jullie vast gemerkt hebben hij is zo prachtig!!!!
Jamie Lono - "Elevators & Freight Trains" (Acoustic)
Liefs
♥
♥
♥
donderdag 8 januari 2015
Eerste nieuwe blogversie & nieuweblognaam?
Het is dan eindelijk zover, de eerste ruwe versie van mijn nieuwe blog layout staat definitief online. Ook zul je zien dat mijn naam veranderd is van Live, Love, Laugh naar ♥ LLL's B(logboek) ♥
- De 3 L's staan natuurlijk nog steeds voor de 3 eerder genoemde woorden beginnend met een L.
- De s koos ik zodat de titel prettig doorloopt en mooi in verhouding staat.
- Hier is de Engelse taal vast niet echt blij mee maar het staat wel mooier ( en wie mooi wil zijn laat zich niet door de grammatica regels pijn doen) ;)
- ik ga ervan uit dat het 2'e deel van mijn titel te verklaren valt en dus duidelijk is.
Verder, moet ik nu heel snel gaan slapen, dus houd ik het zeer kort.
Liefs, ♥
Ps, de aankomende tijd zal mijn blog in het teken staan van veranderingen en ben ik bezig met mijzelf uit te dagen op zowel blog als schrijf gebied.
Abonneren op:
Posts (Atom)